บทที่ 16 ตอนที่ 16

“อา...อา...ได้โปรด...คุณมิก...อา...”

ตอนนี้ไม่เหลือยางอายอะไรอีกแล้วสำหรับหล่อน ร่างเล็กส่ายระริก ไหวร่อนขึ้นลงตามติดนิ้วยาวของคนตัวโตราวกับมันคืออากาศที่ต้องใช้หายใจ

“อา...ได้โปรด...อา...”

เขาหยอกเย้าด้วยนิ้วจนหล่อนใกล้จะถึงสวรรค์ นิ้วยาวนั้นก็ถูกชักออก และเขาก็เลื่อนตัวขึ้นมาจูบปิดปากหล่อนอีกคร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ